Hey allemaal,

We zijn hier in Anchorage alweer anderhalve week naar school. Wat ging dat mega snel zeg!

Na in totaal 4 keer mijn vakken te hebben gewijzigd heb ik nu eindelijk mijn pretpakket voor het aankomende semester: Amerikaanse geschiedenis, Spaans, potten bakken, criminologie, Engels en koken. Het valt (tot nu toe) nog best mee, gelukkig maar.

Mijn host vader en ik zijn wezen hiken in de bergen afgelopen week. Man wat was dat vet! In totaal 4 elanden gezien waarvan 1 wel heel dichtbij kwam. We waren gewoon aan het wandelen en ineens stond daar de grote eland. Toen de eland ons zag liep hij in onze richting en kwam toen te dichtbij dus moesten we even een stukje (hard) weglopen. Gelukkig is het goed afgelopen en heeft de eland ons niet aangevallen.

We hebben gisteravond het noorderlicht opgezocht. We gingen naar de parkeerplaats waar wij ook hadden geparkeerd hadden voor het hiken. We waren er rond 23:30 en hebben erg lang gewacht en er kwam maar niks. We zijn toen terug gegaan naar de auto om even te wachten (en op te warmen aangezien het 2 graden was daar in de bergen!) en later terug te keren. Toen we terug gingen lopen naar de top was alles gezellig tot er ineens een gigantische eland met reuze gewei uit de bosjes tevoorschijn kwam. Ook hier moesten we achteruit lopen en een andere route kiezen omdat het anders gevaarlijk kon worden. Ik zal eerlijk zijn: op dat moment was ik echt even bang! In dat gebied lopen elanden, beren met hun jonkies en wolven die echt niet bang voor ons zijn. Er waren echter geen lantaarnpalen, het enige licht was het licht van de maan, dus we zagen niks. We moesten stil zijn en luisteren of er eventueel dieren in de bosjes konden zitten. Op dat moment, net nadat je een gigantische eland hebt gezien die niet voor ons terug deinsde, ben je toch wel even bang voor alle wilde dieren die overal en nergens zijn, terwijl je ze niet kunt zien!

Maar waar het om gaat: het noorderlicht! Wat is dat prachtig. Rond half 1 / 1 uur was het zichtbaar. Erg apart om te zien hoe het licht als een golf door de lucht heen zweeft en zo uit het niets kan verdwijnen en vervolgens weer tevoorschijn kan komen. Het was volle maan (de maan was in ieder geval heel rond) dus het zicht was minder dan het normaal gesproken is, maar het was ondanks dat enorm gaaf om te zien!

De Engelse taal gaat steeds beter. Het is erg leuk om te horen dat mijn Engels 'pretty darn good' is. Darn is een ander woord voor damn, waarvan we allemaal de vertaling wel kennen. Er zijn ook andere Nederlanders en zodra ik les met hun heb is het natuurlijk heel verleidelijk om Nederlands te praten. Als we Nederlands praten heb ik soms wel eens zonder dat ik het door heb een Engels woord tussen de Nederlandse woorden zoals: 'het is zo anders dan home' in plaats van thuis. Dan liggen we wel in een deuk als we elkaar betrappen.

Anchorage is een mooie stad, maar als je hier een tijdje bent begin je te kijken naar dingen als de wegen, kwaliteit van de gebouwen etc. en ga je dat vergelijken met Nederland. De momenten dat ik dat doe besef ik me ergens toch wel dat het Nederlandse leven echt goed voor elkaar is. Ook besef ik dat ik me soms ook echt heel ontevreden en ondankbaar heb gedragen in Nederland, als je kijkt naar hoeveel zwervers er hier rondlopen. En dan te bedenken dat er landen zijn waar het nog 100x erger is dan in het al relatief goede Amerika.

We hebben leuke vooruitzichten: dit weekend (of een paar dagen langer, geen idee eigenlijk) is president Obama in de stad en de State Fair is begonnen, wij gaan er volgende week vrijdag heen dus ik zal er alles over vertellen in mijn blog van volgende week!

Er zijn een paar dingen wat ik wel een beetje mis uit Nederland: frikandel speciaal, goeie chocola (dat van hier is allemaal anders), Nederlands brood en mijn fiets (ja mam en pap, jullie lezen het goed: mijn fiets!). Alles is nogal ver uit elkaar dus even snel op de fiets naar de stad of wat eten halen zit er hier niet in. Overigens is het ook gevaarlijk om te fietsen in Alaska aangezien de bestuurders dat hier niet gewend zijn en als je hier omver gereden bent, is dat je eigen schuld, fietsers zijn hier niet zo beschermd als in Nederland.

(Natuurlijk mis ik familie en vrienden ook wel hoor!)

We kijken ook best veel films. Gisteren ben ik met Mika naar de bioscoop geweest, de kwaliteit van de bioscoop is trouwens ook veel beter in Nederland haha, je hoort hier de andere film zalen er gewoon doorheen!

Ook nu, als ik mijn blog zo klaar heb, ga ik mijn host ouders introduceren aan de beste film reeks ever: The Hunger Games natuurlijk!

De blogs worden elke week langer volgens mij, haha!

Groeten uit Alaska,

Maxime